مریم عظیمیمقدمه: در سال‌های اخیر، توجه پژوهشگران به بررسی عوامل شناختی در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی جلب شده است. یکی از رویکردهای درمانی مؤثر در این زمینه، درمان مبتنی بر طرحواره است. هدف این تحقیق، ارزیابی تأثیر این درمان بر نشخوار فکری و اضطراب در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت شبه‌تجربی با طراحی پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمام افراد مبتلا به وسواس فکری-عملی در منطقه 1 تهران بود. از طریق فراخوان و ارجاع به کلینیک‌های روان‌شناسی، 30 بیمار انتخاب و به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه تحت درمان مبتنی بر طرحواره قرار گرفت و پس از آن، هر دو گروه در پس‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس نشان‌دهنده تأثیر مثبت و معنادار درمان مبتنی بر طرحواره بر کاهش نشخوار فکری و اضطراب در بیماران بود. نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر طرحواره می‌تواند به کاهش نشخوار فکری و اضطراب در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی کمک کند.