در سالهای اخیر، پژوهشگران توجه بیشتری به بررسی عوامل شناختی در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی نشان دادهاند. این اختلال نه تنها بر زندگی روزمره بیماران تأثیر میگذارد، بلکه میتواند منجر به مشکلات عاطفی و روانی متعددی نیز شود. درمان مبتنی بر طرحواره به عنوان یک رویکرد مؤثر در درمان این اختلالات شناخته شده و هدف این مطالعه ارزیابی تأثیر آن بر نشخوار فکری و اضطراب در بیماران بود. نتایج این تحقیق نشان داد که درمان مبتنی بر طرحواره میتواند بهطور معناداری نشخوار فکری و اضطراب را کاهش دهد و به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. این یافتهها اهمیت استفاده از این رویکرد در درمانهای بالینی را تأیید میکنند.